ekşi'de
waffle başlığına yazdığım şu entryi bir bölüme koymuşlar resmen.
entry (alıntıdır)
***
hiç büyümediğimi ve asla büyüyemeyeceğimi kendi kendime ispat ettiğim yegane yiyecek. ne zaman waffle yemek için waffle yapılan yerin camının önünde dikilsem, içerideki meyve ve çikolata çeşitleri mutlu olmama neden oluyor.
görevli bana "neler istersiniz?" diye sorduğunda kocaman gülümseyip ekliyorum ben de, "kiraz olsun, muz, kivi..." tam bu anda görevli hemen uyarıyor; "önce alttakilerden."
ben de kırmıyorum kendisini; "şu çikolatadan olsun, şundan olsun, biraz şundan, biraz da şundan."
mutlu oluyorum o an. gerçek bir mutluluk gelip tam suratımın ortasına oturuyor. ve ben her seferinde waffle'ın yanına sıcak bir çay istiyorum. genelde gece waffle yemeye gittiğim için ya çay bitmiş oluyor ya da yeni demlenmiş. ben de mecburen ya ice tea ya da küçük bir su alıp dudaklarımın kenarından taşıra taşıra waffle'ımı yiyorum. waffle bittiği an ise çocukluğum boyunca bir kez doyana kadar çikolata ve dondurma yememenin o iç burkan anısıyla gülümsüyorum. ve kendi kendime söz veriyorum; "bir gün çocuğum olursa iki şeyi en azından bir kereliğine doyana kadar yemesi için gerekirse ben ısrar edeceğim. birincisi
patates kızartması. ikincisi ise çikolata."
***
video;
link